Sa simula isang hardin ito
Sa simula isang hardin ito
1
|
Sa simula isang hardin ito, Sa huli naging lunsod kwadrado; Ang halamanan Diyos ang naglalang, Lunsod naging pagtatayo naman. |
2
|
Maging sa halamanan o lunsod, Puno’t ilog ng buhay siyang lugod; Ilog sagisag ng Espiritu, Tustos ng buhay, puno’y si Kristo. |
3
|
Kapwa sa hardin at lunsod banal, Matagpuan tatlong bagay mahal; Ginto, perlas, mahalagang bato, Lahat ay para sa pagtatayo. |
4
|
Ang tatlong bagay sa halamanan, Nagkalat do’n na materyal lamang; Sa lunsod naitayo nang lahat Bilang tahanan Niya’t Diyos ihayag. |
5
|
Ang tao’y luwad sa halamanan, Makalupa walang l’walhati man; Puno ng buhay, nasa labas niya, Hindi pa naging buhay sa kanya. |
6
|
Puno ng buhay sa lunsod naman, Sa lo’b natin lumago’t nanahan; Tinukoy Kristo’y buhay dibino, Nang magtustos ng buhay sa tao. |
7
|
Para sa lunsod, tao’y nilikha, Maisilang muli’t matransporma; Maging ginto, perlas, batong mahal, Bilang Katawan Niya’t wangis tanghal. |
8
|
Sa lo’b ng hardin may isang nobya, Para kay Adam, kapareha Niya; Kasintahang-babae ang lunsod, Kapuspusan ni Kristo at lugod. |
9
|
Ang kumpletong pagtatayo ng Diyos, Binuo ng paghahalong lubos; Ng mga banal at ng Diyos Mismo, Siyang tahanan Niya’t nobya ni Kristo. |
10
|
Kahayagan ng Diyos sa sukdulan, Ang pansansinukob na samahan; Tres-unong Diyos niluwalhati niya, Kapareha ni Kristo sa glorya! |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?