Anong ganda, tahanan Mo
Anong ganda, tahanan Mo
1
|
Anong ganda, tahanan Mo! Mapasa looban nito, Makapiling Ka nang husto Daing ng puso ko sa Iyo. |
2
|
Sa Iyong dambana, Pangino’n, Ang maya may kanyang bahay, Pati langaylangayan do’n Nagpugad par’ sa inakay. |
3
|
Kasinghina man ng maya, Mapalad tumahan sa Iyo, Pagtubos sa Iyong dambana, Insenso’y natamasa ko. |
4
|
Mapalad ang tao na ang Kalakasan ay nasa Iyo, Sa puso may mga daan, Sa Sion siya nga’y patutungo. |
5
|
Sa libis ng Iyak dumaan, Ginawang dako ng bukal, Takpan ng maagang ulan, Pagpapala ay dumatal. |
6
|
Nagsisiyaon sila sa Kalakasa’t kalakasan, Sa Diyos sa Sion nga’y napakita. Dalangin ko’y Iyong pakinggan. |
7
|
’Sang araw sa looban Mo Mabuti pa sa ’sang libo, Sa bahay Mo, tanod-pinto M’galing kaysa toldang liko. |
8
|
Ika’y araw at kalasag, Biyaya’t l’walhati’y bigay; Sa Iyo ako ay nabihag, Tustos Mo ay walang humpay. |
9
|
Sa lumalakad nang tuwid, Ikaw ay di nagkakait; Mapalad ang nananalig Biyaya’t gloria’y makamit. |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?