Nang mapuno ng papuri ang langit
Nang mapuno ng papuri ang langit
1
|
Nang mapuno ng papuri ang langit, Nang ang sala ay lubhang maitim, Si Hesus ay isinilang ng birhen— Namuhay Siya, tularan sa akin! |
Nam’hay, umibig; Nam’tay, nagsagip; Nalibing, nag-alis ng kas’lanan! Bumangon, nagbigay ng katuwiran: Siya’y babalik—O kaluwalhatian! |
|
2
|
Nang Siya’y dalhin sa bundok ng Kalbaryo, Namatay nang ipako sa puno; Tinanggihan, hinamak, ininsulto; Sala’y dala ng Manunubos ko. |
3
|
Nang sa hardin, kanilang iniwan Siya Humimlay, Siya sa dusa’y lumaya; Mga anghel nagbantay sa libingan; Pag-asa ng walang maasahan. |
4
|
Nang hindi na makubli ng libingan, Nang maalis ang batong pangharang; Bumangon Siyang gupo ang kamatayan; Sumalangit, Poon kailan pa man. |
5Pagbalik Niya’y tutunog ang trumpeta Glorya Niya sa langit makikita, Mga minamahal ko ay dadalhin, Manliligtas, si Hesus ay akin! |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?