詩歌： Sa inadlawng gawi’g mga tigum

Sa inadlawng gawi’g mga tigum,
Si Cristo m’oy sentro ug tanan ta;
Di alang sa porma ug doktrina,
Alang ni Cristo ra nagtigum ta.

S’yang dalan, kahayag’s kinabuhi,
Naglakaw diha N’ya, gig’yahan N’ya;
S’yang buhing tubig, buhing kalan-on,
Kaon-inom N’ya ug mabusog ta.

S’yang kamatuorang pamatud-an,
Kinabuhing gipangalagad ta;
S’yang Ginoo, S’yang gipadako ta,
S’ya ang Ulo, ug gituboy ta S’ya.

Sa Dios ug tawo Cristo m’oy tanan,
S’ya m’oy nagtagbaw sa Dios ug nato;
S’yay realidad sulod’s Iglesia—
Tungod N’ya kinabuhi motubo.

Mga awit ug mga pag-ampo,
Pagpadayag sa realidad N’ya;
Tanang kalihokan’s pag-ambitay,
Pagpadayag sab sa pagbuhat N’ya.

Tigum’s Ngalan N’ya, lihok’s Esp’ritu,
Nga way hunahuna nga mag-una;
Sa gahum N’ya mag-ampo, magdayeg,
Gamitong espiritu uban S’ya.

Tanan kalimtan, Cristo unongan,
Gamiton ta S’ya hangtud mahamtong;
Tanan isipon tang kapildehan,
Maangkon lamang Siya nga tanan.

Sa inadlawng gawi’g mga tigum