詩歌： Unsa S’ya: S’yang Amahan

Unsa S’ya: S’yang Amahan.
Amahang way katapusan.
Panganay S’ya’s kabuhatan,
Ang nabuhi sa sulod ko.
Amahang kahibudngan!

Unsa S’ya: S’ya ang suba.
Kusganong nag-agayng suba.
Gitubigan N’ya’s kamingawan.
Tagoanan S’ya; ang among tawo.
S’yang suba! Kahibudngan!

Unsa S’ya: S’yang punoan.
S’yang sanga, gamut ni Isai.
Kahoy’s kinabuhi: katungod ta
Pagkaon N’ya ug mabuhi.
S’yang punoan! Maayo!

Unsa S’ya: Magbalantay.
Cordero’s Dios, laking kanding.
Mopahuway, kaon’s sibsibanan.
Isablig dugo, kan-on S’ya.
Magbalantay! Maayo!

Unsa S’ya: Espiritu.
Malangkubong Espiritu.
S’yang tanan nato, tanan’s tanan,
Sa pagtawag ta, buhion N’ya.
Espiritu! Maayo!

Unsa S’ya: S’yang Persona.
Matuod, buhing Persona.
Nabuhi S’ya’s sulod ta karon,
Personang mahimayaon.
S’yang Persona! Maayo!

Unsa S’ya: S’ya ang Lawas;
S’ya sa Dios ang kahupnganan;
S’yang sentro sa plano’s Amahan,
Cristo’g iglesia, bag-ong tawo.
Kahibudngan, Kahibudngan!

Kahibudngan, kahibudngan!
Kahibudngan, kahibudngan!

Unsa S’ya: S’yang Amahan