Minsan naghanap ng bukal,
Na makapagtighaw-uhaw,
Mga bukal ininuman,
Wala pa ring kasiyahan.
Nguni’t isang araw,
Nang Siya’y matagpuan,
Bumukal sa ka’buturan
Ang bukal ng buhay.
Ini’nom Siya!
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! pinawi aking uhaw;
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! O naging aking buhay.

Natikman bukal matamis,
Puso sa bukal nagnais;
Sa bundok may pangitain:
Pagpupulong Herusalem.
Hinanap, inuwi,
Pagod ko’y napawi.
Nanahan ako sa ekklesia,
’Di na magha’nap nga.
Aleluya!
Ekklesia! Ekklesia!
Kasiyahan Niyang tunay!
Ekklesia! Ekklesia!
Aking ding pamumuhay!

Huwag ka nang magpumiglas pa,
Paglaboy tigilan na!
Manalig, buksan iyong puso,
Ngalang Hesus tawagin mo.
Ngayo’y iyong matamo,
Buhay ’pasok sa iyo,
Kaugpong mo Siya’t kaisa rin -
Iyo’ng saya’t tamasa.
Nais mo ba?
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! Pinawi aking uhaw;
Hesus! Hesus! Hesus!
Hesus! O, naging aking buhay.