Ngalang masamyo, parang unggwento
Ngalang masamyo, parang unggwento
1
|
Ngalang masamyo, parang unggwento; Pagsinta’y mainam kaysa alak; Di-matanggihan ang pag-akit Mo, Landas ng kawan ang tinatahak. |
2
|
Siya ang Sinta ko, ako’y irog Niya; Akitin Niya ’ko, Siya’y hahabulin; Sa dibdib ko Siya’y tulad ng mira, At Siya’y alhena aking daramtin. |
3
|
Tamasahin ang katabaan Niya, At katamisan sa Kanyang yapos; Watawat panaklob, pagsinta Niya, Ginagalak ang puso kong lubos. |
4
|
Ang Sinta ko’y akin, ako’y Kanya; Lila ako at Siya’y aking Pastor; Lumamig araw, lilim mawala; Batang usa Siya sa bundok Bether. |
5
|
Mira ng kamatayan, kamangyan Ng pagkabuhay—tigmakin ako; Gising, hanging hilaga’t timugan, Kalugdan Niya ang halamanan ko. |
6
|
Tulad ng kalapati ang ganda, Kadalisayan tulad ng lila; ’Ko’y Kanyang tuwa ng mga tuwa, Aking Awit ng mga awit Siya. |
7
|
Tulad ng buwan, ako’y kawangis Niya; Wagas tulad ng bikas Niyang araw; Ako’y Kanya, kinalulugdan Niya; Sa akin, buhay Niya’y matatanaw. |
8
|
Buhay Kita, ako’y Iyong larawan; Parang kamatayan ang pagsinta - Malakas, di-mapawi’t mapal’tan; Dar’ting Ka sa bundok ng espesya. |
Ang alhena ay halamang pinahahalagahan sa kanyang mahalimuyak na dilaw at puting bulaklak. (Awit ng mga Awit 1:14) |
Delete Comment
Are you sure you want to delete this comment?