Kalakip Ni-yang napako,
Ako sa sala’t mundo;
Kay Kristo aking nakamtan,
Buhay sa kamatayan.
Salamuha sa dusa Niya
Mawangis sa kam’tayan;
Susundan ko aking Kristo,
Patungo sa Kalbaryo.

Nang ’kilala pagkabuhay
Di mahirap mamatay;
Nang puso’y pun’ang ligaya,
Di mahirap magdusa.
Sa lakas pagkabuhay Niya,
Sa ’kin nananahan Siya,
At may galak ang puso ko,
Patungo sa kalbaryo.
Patungo sa Kalbaryo.
Ang Tagapagligtas ko,
Poon, tulungan ako,
Sumama sa Kalbaryo.

’Pag kasama Niyang namatay,
Gayunding mabubuhay;
Sa dusa makibahagi,
Tayo ay maghahari.
Anong galak sa umaga,
Nang Poon magsabi na:
“Ako ay sinamahan mo
Patungo sa Kalbaryo.”
Patungo sa Kalbaryo.
Ang Tagapagligtas ko,
Poon, tulungan ako,
Sumama sa Kalbaryo.