诗歌： Diyos maisip ay naakit

Diyos maisip ay naakit,
Puso ay naakit;
Lupa'y di nakabighani,
Lupa'y naiwaksi.

Naligtas di mapahamak,
Hindi pa nga sapat;
Pag-isip sa Diyos nagsanhi
Sa Kanya'y magmithi.

Sa tao Diyos nga'y tahanan,
Landas makitid man;
Liban sa Diyos wala'ng si-ya,
Uhaw nga sa Kanya.

'Pag sa iyong kaibuturan,
Diyos ay parangalan;
Lahat ng masamang tukso,
Tiyak maglalaho.

Puso't matang may tiwala,
'Tamo'y paggabay Niya;
May lakas ang pananalig,
Anupa't pag-ibig?

Landas ng paghabol sa Diyos,
Pagtahak ay kapos!
Sa Diyos, iyong puso'y ituon,
Ika'y mapasulong.

Pang-araw-araw na gawa,
Lumaya sa sala,
Biyaya rito sa lupa,
Hilingang pagsinta.

Mahirap para sa laman
Ang sakdal na daan;
Nguni't hindi sa pag-ibig,
Diyos nakababatid.

Budhi dapat sensitibo,
Damdamin mahipo;
Pagpapahid laging sundin
Paggulang iyong kamtin.

Diyos maisip ay naakit